Met mijn productie wil ik uitzoeken of menselijk gedrag beter te begrijpen valt als de gebruiker niet alleen de gebeurtenissen tussen de karakters kan volgen, maar ook de gedachten, emoties en visuele ervaringen van de karakters.
Daarom heb ik het scenario gesplitst in twee delen: een objectief deel en drie subjectieve delen. Het objectieve deel volgt alleen het gesprek en de gedragingen. Omdat dit moeilijk te begrijpen valt zonder het subjectieve deel bestaat er ook de mogelijkheid om in dit deel de drie karakters apart met hun gevoelens, gedachten en motivatie te volgen.
Omdat menselijk gedrag in principe interactief is, wil ik de productie ook een interactief karakter geven. Hierbij krijgt de gebruiker non-lineair het verhaal voor zich met aanvullende informatie betreffende de karakters.
De gebruiker kan afwisselend het verhaal en de gedachten van de karakters volgen om zich zodoende een beeld te vormen van de situatie. M.a.w. de gebruiker kan de situatie alleen construeren door interactie met de interface en daarmee met de karakters, de gebruiker wordt betrokken in het proces van objectieve registratie en subjectieve oordeelsvorming.
Mijn interesse in het gedrag van mensen komt voort uit de kinderwens die ik had om eens een dagje iemand anders te zijn. Wat voelt de ander, hoe denkt de ander, wat zijn zijn of haar motieven. Je gaat in principe altijd uit van je eigen gevoelens en gedachten. Hierin ben je altijd alleen: gevangen in je eigen lichaam met je eigen gevoelens en gedachten. Ook al denk je de ander te begrijpen: zeker weet je het nooit. Ook al delen mensen dezelfde ervaringen: ze worden anders beleefd door verschillende personen.
Wat een ander zegt of doet kan verkeerd geinterpreteerd worden. Hierdoor is het gedrag van de ander vaak onbegrijpelijk en zijn conflicten soms onvermijdelijk.
Nog complexer is een verschil in denken, voelen en doen binnen de persoon zelf. Hij of zij kan het ene denken en het ander doen.
Het beeld wat de karakters van elkaar hebben, wordt extreem uitgedrukt om zodoende hun gedrag uit te vergroten. Zou je zelf, als je net als dat karakter de andere twee zo zou zien, ook zo reageren ? Wordt het begrijpelijker dat dat karakter zo reageert? Zou je in dezelfde situatie ook zo handelen ?
Het gegeven van het verhaal heb ik simpel gehouden. Het is een herkenbaar uitgangspunt dat aanleiding geeft tot misverstanden en dus ook conflicten.
In zo’n conflictsituatie komt het verschil tussen de karakters het meest duidelijk naar voren en is daarmee beter bruikbaar voor interactie.
TERUG
